JSON ile XML arasındaki farklar nedir?

Hem JSON hem de XML, veri serileştirme biçimleridir. Farklı uygulamalar, platformlar veya sistemler arasında standart bir şekilde veri alışverişinde bulunmanıza olanak tanırlar.

Farklı programlama dilleri ve platformları, aynı verileri farklı şekilde temsil eder. Örneğin, bir Java uygulaması bir veri nesnesi kullanır ve bir Python uygulaması aynı gerçek dünyadaki varlık hakkındaki bilgileri depolamak için bir sözlük kullanır. Bunlar arasında veri alışverişi yapmak için aşağıdaki adımları izleyebilirsiniz:

1. Java nesnesini XML veya JSON'a dönüştürme
2. XML veya JSON dosyasını bir ağ üzerinden iletme
3. XML veya JSON'u yeniden Python sözlüğüne dönüştürme

 

Dönüşümler dil kitaplıklarında yerleşiktir ve bu, programcıların API'leri kullanarak birbirleriyle iletişim kuran uygulamalar yazmasına olanak tanır. Ek olarak, her iki format da kendi kendini tanımlayan niteliktedir ve böylece herhangi bir metin düzenleyicide JSON ve XML dosyalarını okuyabilir ve düzenleyebilirsiniz.

XML eski bir teknoloji olmasına rağmen, hem JSON hem de XML hâlâ yaygın olarak kullanılmaktadır.

JSON ve XML benzer amaçlara hizmet etse de bazı temel farklılıklar onları birbirinden ayırır. Bu farklılıkları anlamak, kullanım örneğiniz için hangisinin daha yararlı olduğuna karar vermenize yardımcı olacaktır.

Tarihçe

XML Working Group, XML'yi 1996 yılında tasarladı ve ilk sürümünü 1998 yılında yayımladı. XML, Standart Genelleştirilmiş İşaretleme Dili'nden (SGML) türetilmiştir. 1998'de HTML'yi tanıttıktan sonra XML'yi bir veri serileştirme aracı olarak geliştirdiler.

Douglas Crockford ve Chip Morningstar, JSON'u 2001 yılında kullanıma sundu. JSON, JavaScript'ten türetilmiştir.

Format

JSON, harita benzeri bir yapı oluşturmak için anahtar-değer çiftlerini kullanır. Anahtar, çifti tanımlayacak bir dizedir. Değer, bu anahtara verdiğiniz bilgilerdir. Örneğin, "NumberProperty": 10'u ele alalım. Burada "NumberProperty" anahtar, 10 ise değerdir.

Buna karşılık, HTML'ye benzer bir yapıya sahip, SGML'nin bir alt kümesi olan XML bir işaretleme dilidir. Verileri, takip edebileceğiniz ve okuyabileceğiniz bilgi katmanlarını sunan bir ağaç yapısında depolar. Ağaç, alt öğeler hakkında bilgi vermeden önce bir kök (üst) öğeyle başlar. Bu geniş yapı, birçok değişken ve dinamik yapılandırmada yükleme açısından yararlıdır. 

Söz dizimi

JSON'da kullanılan söz dizimi daha kompakttır, yazılması ve okunması daha kolaydır. Nesneleri kolayca tanımlamanızı sağlar.

XML daha ayrıntılıdır ve varlık referansları için belirli karakterleri değiştirir. Örneğin, < karakteri yerine XML, &it; varlık referansını kullanır. XML ayrıca bitiş etiketleri kullanır ve bu da onu JSON'dan daha uzun hale getirir.

Ayrıştırma

XML'yi, bir XML ayrıştırıcısıyla ayrıştırmanız gerekir ancak bu genellikle süreci yavaşlatır ve karmaşık hale getirir.

JSON'u daha erişilebilir olan standart bir JavaScript işleviyle ayrıştırabilirsiniz. Söz dizimi ve dosya boyutu farklılıkları nedeniyle, JSON'u XML'den daha hızlı ayrıştırabilirsiniz.

Şema belgeleri

Şema belgeleri, bir dosyanın amacını tanımlar ve bu dosyayı ne için kullanmanız gerektiğini gösterir.

XML belgelerinin başlığında şemalarının bir bağlantısı bulunur. Şema ayrıca dosyada bulmayı beklediğiniz şeyi okumanıza olanak tanıyan XML biçimindedir. Daha sonra belgeyi şemaya göre doğrulayabilir ve her şeyin doğru ve hatasız yüklendiğinden emin olabilirsiniz.

JSON da şemaları kullanmanıza izin verir. Ancak bunlar, daha basittir ve daha fazla esneklik sunar.

Veri türü desteği

JSON yalnızca dizeler, sayılar ve nesneler gibi sınırlı sayıda veri türünü destekler. JSON, XML'nin ilave etiketler eklemeden destekleyemeyeceği Boolean dizilerini de destekleyebilir.

Bununla birlikte, XML daha esnektir ve ikili veriler ve zaman damgaları gibi karmaşık veri türlerini destekler. 

Kullanım kolaylığı

Bir işaretleme dili olarak XML, daha karmaşıktır ve bir etiket yapısı gerektirir.

Buna karşılık JSON, JavaScript'ten türetilen bir veri biçimidir. Etiket kullanmaz ve bu da JSON'ı daha kompakt ve insanların okuması için daha kolay hale getirir. JSON, daha hızlı veri aktarımı için aynı verileri daha küçük bir dosya boyutunda temsil edebilir.

Güvenlik

JSON ayrıştırması XML'den daha güvenlidir.

XML'nin yapısı yetkisiz değişikliklere karşı savunmasızdır ve bu da XML harici varlık eklemesi (XXE) olarak bilinen bir güvenlik riski oluşturur. Ayrıca yapılandırılmamış harici belge türü bildirimine (DTD) karşı da savunmasızdır. İletimdeki DTD özelliğini kapatarak bu sorunların her ikisini de önleyebilirsiniz. 

	JSON	XML
Kısaltmaların anlamları:	JSON, JavaScript Nesne Gösterimi anlamına gelir.	XML, Genişletilebilir İşaretleme Dili anlamına gelir.
Tarihçe	Douglas Crockford ve Chip Morningstar, JSON'u 2001 yılında kullanıma sundu.	XML Working Group, XML'yi 1998 yılında kullanıma sundu.
Format	JSON, anahtar-değer çiftlerine sahip harita benzeri bir yapı kullanır.	XML, verileri farklı veri kategorileri için ad alanlarına sahip bir ağaç yapısında depolar.
Söz dizimi	JSON'un söz dizimi daha kompakt, okunması ve yazılması daha kolaydır.	XML söz dizimi, varlık referansları için bazı karakterleri değiştirerek daha ayrıntılı hale getirir.
Ayrıştırma	JSON'u standart bir JavaScript işleviyle ayrıştırabilirsiniz.	XML'yi ise bir XML ayrıştırıcısı ile ayrıştırmanız gerekir.
Şema belgeleri	JSON, basit ve daha esnektir.	XML, karmaşık ve daha az esnektir.
Veri türleri	JSON; sayıları, nesneleri, dizeleri ve Boolean dizilerini destekler.	XML, tüm JSON veri türlerini ve Boolean, tarihler, görüntüler ve ad alanları gibi ek türleri destekler.
Kullanım kolaylığı	JSON, daha küçük dosya boyutlarına ve daha hızlı veri iletimine sahiptir.	XML etiket yapısı, yazma ve okuma açısından daha karmaşıktır ve hantal dosyalarla sonuçlanır.
Güvenlik	JSON, XML'den daha güvenlidir.	Potansiyel güvenlik risklerini azaltmak için XML ile çalışırken DTD'yi kapatmalısınız.